top of page
Search
  • Writer's pictureChristos Arfanis

Αγγελική Παρδαλίδου - Συνέντευξη



Η Αγγελική Παρδαλίδου γεννήθηκε στην Καβάλα. Είναι απόφοιτος της Δραματικής σχολής Θεσσαλονίκης Σύγχρονο Θέατρο Βασίλης Διαμαντόπουλος και διπλωματούχος Ηλεκτρολόγος Μηχανικός. Από το 2007 δουλεύει επαγγελματικά στο χώρο του θεάματος (θέατρο, ταινίες, τηλεοπτικές σειρές και διαφημίσεις) κυρίως σαν ηθοποιός, αλλά επίσης και σαν συγγραφέας, σκηνοθέτης καθώς και σαν παραγωγός, βοηθός σκηνοθέτη και οργάνωση παραγωγής, έχοντας παρακολουθήσει πολυάριθμα σεμινάρια τέχνης. Επιλέχθηκε για το στούντιο θεατρικής συγγραφής του εθνικού θεάτρου και του Ι.Μ.Κ. Έργα της να έχουν σκηνοθετηθεί από Γ.Λύρα και Ρ.Πατεράκη. Η Αγγελική Παρδαλίδου έχει κάνει θεατρική διασκευή κειμένου και σκηνοθεσία στην παιδική παράσταση Οι τρεις Κοσμοναύτες, του Ουμπέρτο Έκο. Το 2019, το κείμενο της Amfivallw κέρδισε έπαινο στο Κρατικό Διαγωνισμό συγγραφής θεατρικού κειμένου. Άλλα έργα της που έχουν βραβευτεί σε διαγωνισμούς είναι το “Κάθε μέρα Κυριακή” και “Οι Φίρμες”.Μιλάει Αγγλικά Γαλλικά και Ισπανικά.


Το Three Pixels Lab και ο Χρήστος Αρφάνης εξασφάλισαν μια συνέντευξη με την ταλαντούχα ηθοποιό, σεναριογράφο και σκηνοθέτη Αγγελική Παρδαλίδου με αφορμή την πρώτη της ταινία μικρού μήκους το Flik Flok, στην οποία εργάστηκε ως παραγωγός, σκηνοθέτης, έγραψε το σενάριο αλλά και συμμετείχε ως ηθοποιός στο πλευρό του Γιώργου Καραμίχου.


Χρήστος Αρφάνης: Πως ξεκίνησε η ηθοποιία για εσένα; Είχες κάποιες επιρροές που σε έκαναν να ακολουθήσεις αυτό το δρόμο; Πώς προέκυψε η συγγραφή και η σκηνοθεσία;

Αγγελική Παρδαλίδου: Από μικρή θυμάμαι να ασχολούμαι με πολλά και ετερόκλητα πράγματα. Να είμαι καλή και στα θεωρητικά και στα πρακτικά. Να αγαπώ εξίσου και τα μαθηματικά-φυσική και την ιστορία-έκθεση. Πήγαινα αγγλικά, γαλλικά , Λύκειο Ελληνίδων, ωδείο, κιθάρα, χορωδίες, θεατρική ομάδα. Η ζωή μου από τότε μέχρι και σήμερα ακροβατεί ανάμεσα στο πιο πρακτικό κομμάτι και στο αμιγώς καλλιτεχνικό.

Αρχικά νόμιζα ότι ήθελα να σπουδάσω κάτι πιο κλασσικό διότι είχα βγάλει μεγάλο βαθμό στις πανελλήνιες και μπήκα στο πειρασμό να δηλώσω την πιο δύσκολη σχολή του Πολυτεχνείου, το τμήμα ηλεκτρολόγων μηχανικών και μηχανικών ηλεκτρονικών υπολογιστών στο Αριστοτέλειο Πολυτεχνείο Θεσσαλονίκης. Μεγάλωσα στην Καβάλα οπότε το όνειρο ήταν να πάω Θεσσαλονίκη. Ήδη από το πρώτο έτος της σχολής κατάλαβα ότι κάτι δε με ¨απογείωνε¨. Δεν ήμουν ευχαριστημένη από το μέλλον το οποίο έβλεπα ότι μάλλον θα είχα ως μηχανικός οπότε άρχισα να ψάχνω τι θέλω στη ζωή μου, ποια θέλω να είμαι, ποια είναι η ζωή που θα ήθελα να ζήσω. Τα βήματα σιγά-σιγά με έφεραν στο θέατρο. Πήρα την πρωτοβουλία να φτιάξουμε μία θεατρική ομάδα στο Πολυτεχνείο και εκεί διαπίστωσα πόσο πολύ μου αρέσει η τέχνη. Αποφάσισα λοιπόν να το πάρω σοβαρά και να πάω σε Δραματική Σχολή. Δεν εγκατέλειψα το Πολυτεχνείο, το πήρα το δίπλωμά μου, δε μου αρέσει να αφήνω εκκρεμότητες. Κάπως έτσι ξεκινάει αυτό το μεγάλο ταξίδι της υποκριτικής.

Πήγα στη δραματική σχολή του Βασίλη Διαμαντοπούλου που τότε ήταν η πρώτη χρονιά που άνοιγε και η αλήθεια είναι ότι από εκείνη την φουρνιά έχουν ξεπηδήσει πολλά άτομα που αυτή τη στιγμή είναι στο χώρο, είναι επαγγελματίες και έχουνε ξεχωρίσει όπως ο Μιχάλης Συριόπουλος, η Ελεονόρα Αντωνιάδου και άλλοι πολλοί. Το πιο σημαντικό γεγονός που κρατώ από τη φοίτησή μου στη δραματική σχολή είναι η συνάντηση με την Πέμη Ζούνη που ήταν δασκάλα μου και έκτοτε είναι κοντά μου σε όλα τα βήματα είτε άμεσα σε συνεργασίες είτε έμμεσα σε συμβουλές, στήριξη, αγάπη , φιλία. Θέλω να αναφέρω ότι ήδη από το δεύτερο έτος της σχολής άρχισα να δουλεύω επαγγελματικά στο χώρο και δεν έχω σταματήσει έκτοτε. Ξεκίνησα δυναμικά στο πλευρό του μεγάλου Χάρρυ Κλυνν από τον οποίον έμαθα πολλά και τον ευχαριστώ για όλα. Ήταν απίστευτα δραστήριος, οξυδερκής και δοτικός άνθρωπος.

Τι επιρροές είχα; Διαπιστώνω ότι μεγάλωσα με ελάχιστη τέχνη. Μπορεί να πήγαινα ωδείο και σε θεατρική ομάδα για παιδιά αλλά ούτε στο θέατρο θυμάμαι να πηγαίνω, ούτε σινεμά, ούτε συναυλίες. Η τέχνη δεν είναι ήταν πολύ ενταγμένη στην κοινωνική ζωή της Καβάλας. Τηλεόραση έβλεπα και την αγαπώ πολύ. Αναγνωρίζω τα μειονεκτήματά της αλλά με τηλεόραση μεγάλωσα και εκεί έβλεπα ταινίες. Και ενώ όλα ήταν αντίθετα στο να ακολουθήσω έναν καλλιτεχνικό δρόμο βαθιά μέσα μου το ένιωθα ότι ήθελα κάτι άλλο, κάτι πιο δημιουργικό. Η Ψυχή ξέρει…

Αυτό που κατάλαβα όταν πρωτοάρχισα να ασχολούμαι με την τέχνη και το οποίο νιώθω ακόμα και τώρα, είναι ότι όταν είμαι σε αυτό το χώρο, από όποιο πόστο και να είμαι, νιώθω ευτυχισμένη, δημιουργική και βιώνω μία όμορφη ζωή.

Πάντα έγραφα αλλά έγραφα για μένα. Έγραφα τις σκέψεις μου. Επίσης από παιδάκι διάβαζα διαρκώς βιβλία και όταν μπήκα στη δραματική σχολή θυμάμαι να διαβάζω ασταμάτητα. Ωστόσο αρχικά είχα εστιάσει στην υποκριτική. Το 2015 λοιπόν και ενώ έχω πάρει την πρωτοβουλία και το ρίσκο να κάνω την πρώτη μου θεατρική παραγωγή το Contractions του Mike Bartlett σε σκηνοθεσία της Πέμη Ζούνη, βλέπω μία ανακοίνωση από το εθνικό θέατρο ότι αναζητούνται συγγραφείς για το στούντιο θεατρικής συγγραφής. Έπρεπε οι ενδιαφερόμενοι να στείλουν ένα κείμενο με θέμα “Η επιστροφή”. Με το που το είδα κάτι κλίκαρε μέσα μου και έτσι για λίγο καιρό κυκλοφορούσα παρέα με τη σκέψη του τι να γράψω. Ένα βράδυ λοιπόν κάθομαι, γράφω ένα κείμενο, το στέλνω στο εθνικό και απορροφήθηκα τόσο με τις υποχρεώσεις εκείνης της περιόδου που ξεχνάω ότι το έγραψα. Χτυπάει λοιπόν κάποια στιγμή το τηλέφωνο και μου λένε “γεια σας, από το εθνικό θέατρο σας καλούμε , σας έχουμε επιλέξει , συγχαρητήρια”. Το αστείο είναι ότι καθώς μου μιλούσαν εγώ προσπαθούσα να σκεφτώ σε ποια οντισιόν έχω στείλει βιογραφικό και με πήρανε χωρίς μάλιστα να με δούνε! Και έτσι ξεκινάει το επόμενο ταξίδι της συγγραφής.

Στο στούντιο συγγραφής του Εθνικού θεάτρου γνώρισα ξεχωριστά άτομα και θα κάνω ειδική μνεία στην Κατερίνα Αγγελιδάκη και τον Ηρακλή Λογοθέτη οι οποίοι είναι για μένα πολλοί σημαντικοί. Από την αρχή πίστεψαν σε μένα και η αλήθεια είναι ότι τους χρωστάω πολλά. Στη συνέχεια επιλέχθηκα και από το στούντιο θεατρικής συγγραφής του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη. Εκεί ήταν που ξεχώρισε αρχικά το Flik Flok. Ήταν ένα από τα τρία μονόπρακτα που διακρίθηκαν και παρουσιάστηκαν. Από το 2016 λοιπόν γράφω, γράφω πολύ, μου κάνει καλό. Είναι απίστευτη η καλλιτεχνική ελευθερία που νιώθω διότι ακόμα και όταν δεν παίζω κάπου δε νιώθω ότι βαλτώνω διότι πάντα υπάρχουν οι ιστορίες που θέλω να μοιραστώ και οι κόσμοι που φτιάχνω με λέξεις. Μάλιστα επειδή έχουν βραβευτεί αρκετά κείμενά μου, είναι πολύ συγκινητικό να ξέρεις ότι αυτά που γράφεις μόνος σου επικοινωνούν εν τέλει και με άλλους…

Η σκηνοθεσία ήταν το αμέσως επόμενο κομμάτι. Είχα πια κάποια χρόνια εμπειρίας ως ηθοποιός. Είχα αρχίσει να αντιλαμβάνομαι πώς γράφουμε κείμενα τα οποία να έχουν μία προφορικότητα διότι θα παρασταθούν. Αυτό είναι πολύ σημαντικό διότι τα θεατρικά κείμενα και τα σενάρια δεν είναι σαν τα μυθιστορήματα και τα διηγήματα. Οι λέξεις που γράφεις θα ειπωθούν από ηθοποιούς, από ανθρώπους πραγματικούς που βιώνουν κάτι. Καθώς λοιπόν έγραφα μπορούσα ξεκάθαρα να δω την εικόνα του έργου μου και από σκηνοθετική πλευρά. Ζωντάνευαν όλα μπροστά στα μάτια μου οπότε ένιωσα την ανάγκη να τα δημιουργήσω. Για να το καταφέρω αυτό έπρεπε να μάθω τη γλώσσα της εικόνας, του κινηματογράφου. Έχω σκηνοθετήσει και θα σκηνοθετήσω και στο μέλλον θεατρική παράσταση αλλά εκεί ένιωθα λόγω εμπειρίας πιο δυνατή. Ο κινηματογράφος ήταν για εμένα ένας καινούργιος πλανήτης. Έπρεπε λοιπόν να αποχτήσω γνώσεις ώστε να επικοινωνώ και να μπορώ αυτό που έχω στο μυαλό και τη φαντασία μου να το μεταφράζω και να το κάνω σαφές και στους άλλους. Έπεσα με τα μούτρα σε σεμινάρια τόσο δια ζώσης στην Ελλάδα όσο και online του εξωτερικού. Και στο σημείο αυτό θέλω να ευχαριστήσω το Χρήστο Πυθαρά και το Filmschool.

Η σκηνοθεσία είναι η υπέρτατη δημιουργία διότι έχεις τη συνολική καλλιτεχνική εποπτεία ενός έργου. Είναι μαγικό να αποφασίζεις με ποιον τρόπο θα πεις μια ιστορία. Πώς θα αποδοθούν οι λέξεις. Ποια ερμηνευτική γραμμή θα ακολουθήσουν οι ηθοποιοί. Ποια εικόνα θέλεις να φτιάξεις. Ειδικά στον κινηματογράφο η σκηνοθεσία είναι καθοριστική διότι έχεις και άλλα μέσα , πλάνα, κίνηση κάμερας, έχεις άλλη ελευθερία από το θέατρο, οδηγείς πιο καθοριστικά το θεατή μέσω της εικόνας.


Χρήστος Αρφάνης: Τι ρόλοι σε συναρπάζουν να παίζεις σαν ηθοποιός;

Αγγελική Παρδαλίδου: Αυτό που με συναρπάζει είναι κάθε φορά να ερμηνεύω διαφορετικούς ρόλους είτε κωμικούς και δραματικούς. Και έχω σταθεί τυχερή σε αυτό. Πλάσματα που ίσως είναι κοντά σε μένα και πλάσματα που είναι τελείως διαφορετικά. Αυτή είναι η γοητεία του επαγγέλματος, ότι έχεις την ευκαιρία να βιώνεις καταστάσεις σε ασφαλές περιβάλλον που δεν θα τις συναντούσες υπό κανονικές συνθήκες. Κάνεις μελέτη για ανθρώπους, για ψυχολογικές καταστάσεις, για σωματότυπο , γλώσσα, εκφορά του λόγου. Η υποκριτική είναι μία απίστευτη σπουδή πάνω στον άνθρωπο σε όλα τα επίπεδα. Είναι μια τέχνη πολύ σοβαρή. Κάποιοι νομίζουν ότι μαθαίνουμε απλά τα λόγια μας και αυτό είναι. Καμία σχέση. Τα λόγια είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνο σε έναν ρόλο. Η υποκριτική είναι επίσης αφορμή να ψάξεις τον εαυτό σου, να αρχίζεις να παρατηρείς τους γύρω σου και η αλήθεια είναι ότι άμα πάρεις έτσι όμορφα και σοβαρά αυτό το επάγγελμα μπορείς να εξελιχθείς πολύ σαν άνθρωπος.

Πέρα από το σοβαρό και αμιγώς επαγγελματικό κομμάτι αυτό το οποίο κάνει τόσο γοητευτικό το επάγγελμα του ηθοποιού είναι ότι έχει σίγουρα και το παιχνίδι μέσα. Λέμε “παίζω” θέατρο. Όλα έχουν μία γεύση παιχνιδιού, μαγείας, ελευθερίας. Είναι ένα υπέροχο επάγγελμα και αυτός είναι ο λόγος που παρά τις δυσκολίες η πλειοψηφία των ηθοποιών δεν το σταματάει ποτέ.


Χρήστος Αρφάνης: Τι καταστάσεις θέλεις να παρουσιάζεις μέσα από τα κείμενα σου ως συγγραφέας και σε ποιες εικόνες θέλεις να δίνεις τη μορφή ως σκηνοθέτης;

Αγγελική Παρδαλίδου: Δεν έχω κατασταλάξει και ούτε ξέρω και αν κατασταλάξω ποτέ στο ποιες ιστορίες θέλω να λέω και πώς θέλω να τις λέω. Δεν ξέρω ποια ακριβώς είναι η καλλιτεχνική μου ταυτότητα. Αγαπώ το ρεαλισμό και το σουρεαλισμό ταυτόχρονα. Γράφω κωμωδίες , γράφω και δράματα. Είμαι στην υπέροχη δημιουργική φάση του να ψάχνω να βρω μέσα μου κάθε στιγμή τι με αφορά σαν ιστορία, τι με εμπνέει και με παρακινεί. Ξεκινώντας λοιπόν από την ιστορία αποφασίζω σκηνοθετικά τι θα ήθελα να αποτυπώσω. Σίγουρα με συγκινούν οι ανθρώπινες σχέσεις εν γένει : ερωτικές , φιλικές , οικογενειακές, κοινωνικές. Με γοητεύουν και με εμπνέουν οι άνθρωποι. Είναι τόσο απρόβλεπτοι! Παρατηρώ, δικαιολογώ, προσπαθώ να καταλάβω τον καθένα και τα κίνητρα.

Το ότι γράφω με έχει κάνει να είμαι κάθε μέρα ένας θεατής της απίστευτα υπέροχης ταινίας που λέγεται ζωή. Μια ταινία που άλλοτε είναι κωμωδία, άλλοτε δράμα, τραγωδία, θρίλερ, μαύρη κωμωδία. Η τέχνη μου επιτρέπει να βιώνω τη ζωή τελείως διαφορετικά. Οτιδήποτε γύρω μου μπορεί να αποτελέσει και αποτελεί έμπνευση για να γράφω αληθινές ιστορίες με πνοή ζωής. Θα ήθελα ιδανικά οτιδήποτε και αν γράψω, σκηνοθετήσω ή ερμηνεύσω να έχει ζωή, αλήθεια και συγκίνηση.


Χρήστος Αρφάνης: Πως αισθάνεσαι για την αποδοχή των κινηματογραφικών φεστιβάλ και των θεατών για το Flik Flok;

Αγγελική Παρδαλίδου: Δε θα κρυφθώ! Είμαι πολύ χαρούμενη για αυτό! Κάθε φορά που ο συνεργάτης μου Δημήτρης Κατσιμίρης, που έχει αναλάβει αυτό το δύσκολο και απαιτητικό κομμάτι των φεστιβάλ, μου ανακοινώνει μια θετική απάντηση ενθουσιάζομαι και χαίρομαι σαν μικρό παιδί. Και αυτό γιατί για να γίνει το Flik Flok πραγματικά προσπάθησα με όλο μου το είναι επί δύο χρόνια. Έβαλα όλη μου την ενέργεια, όλη μου την αγάπη, την εργατικότητα , όλα μου τα χρήματα , που δεν μου περισσεύουν, για να μπορέσω να το φτιάξω έτσι όπως το ονειρεύτηκα και με τους ανθρώπους που ήθελα να έχω κοντά μου. Έχω ρίξει ιδρώτα όχι αστεία! Ανέλαβα και πολλά πόστα άλλωστε. Έγραψα το σενάριο, έπαιξα, έκανα τη σκηνοθεσία, την οργάνωση παραγωγής, έβαλα τα χρήματα, βρήκα τις χορηγίες. Όλα αυτά απαιτούν πάρα πολύ χρόνο και κόπο. Έδειξα πραγματικό πείσμα και πειθαρχία στο στόχο. Οπότε καταλαβαίνεις ότι κάθε συμμετοχή σε φεστιβάλ είναι μία μικρή νίκη. Κάθε φορά που κάποιος παρακολουθεί το Flik Flok και μου στέλνει μήνυμα για το πόσο του άρεσε συγκινούμαι. Και τώρα που στα λέω πάλι συγκινούμαι. Γιατί ξεκίνησε σαν όνειρο, χτίστηκε λιθαράκι λιθαράκι με πείσμα και υπομονή και τώρα το να το βλέπω ολοκληρωμένο και να το αγαπάει και ο κόσμος είναι πραγματικά μία τεράστια για μένα ευλογία και χαρά.

Και ευχαριστώ όλη την ομάδα που ήτανε κοντά μου και όλους τους συνεργάτες που είναι υπέροχοι και καταξιωμένοι στο χώρο. Μου συμπεριφέρθηκαν με αγάπη, κατανόηση, επαγγελματισμό.

Το Flik Flok ήταν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα και θέλω να πω να μη μασάει κανένας. Όταν έχει ένα όνειρο να μην ακούει τα προβλήματα, να βλέπει το αποτέλεσμα και σιγά-σιγά, βήμα-βήμα να πηγαίνει προς το όνειρο του. Όταν είπα ότι θα κάνω μία ταινία και θέλω τον Γιώργο Καραμίχο και τους συγκεκριμένους συνεργάτες, το συγκεκριμένο εξοπλισμό και βγήκε και το συγκεκριμένο ποσό που χρειαζόμουνα ένας πολύ μεγάλος αριθμός ανθρώπων προσπάθησαν να με σταματήσουν, να με αποτρέψουν για να με προστατεύσουν. Από τι; Δεν καταλάβαινα! Να με προστατεύσεις από το όνειρό μου; Και εγώ πώς θα κοιμάμαι τα βράδια με ένα παρατημένο όνειρο; Υπήρξαν όμως και αυτοί οι κάποιοι λίγοι που είπαν είμαστε μαζί σου, θα το κάνεις, μπορείς να το κάνεις! Και να ΄μαστε τώρα το 2022 μετά από τόσα φεστιβάλ, μετά από τα βραβεία που έχουμε λάβει, να αποδεικνύω έμπρακτα ότι όταν αγαπάς κάτι πολύ πάλεψέ το μέχρι τέλους και θα ΄ρθει η στιγμή που θα το απολαύσεις!


Χρήστος Αρφάνης: Έχεις κάποια projects που συμμετέχεις αυτή την περίοδο ή θα συμμετάσχεις στο μέλλον και θα μπορούσες να μοιραστείς μαζί μας;

Αγγελική Παρδαλίδου: Ετοιμάζω αυτή τη στιγμή ένα μεγαλεπήβολο project μεγάλου μήκους που λέγεται Angel Pardalos. Είναι ένα ψηφιακό έργο το οποίο περιλαμβάνει κινηματογράφο, θέατρο, social media, εφφέ, ποίηση, πρωτότυπη μουσική, ντοκιμαντέρ, mockumentary, ψηφιακή διάδραση… Πήρα την πρωτοβουλία να το ονομάσω με έναν όρο που δεν έχει ξαναυπάρξει : multiart theatrical cinema. Είναι ένα πρωτοποριακό έργο ενός πρωτοεμφανιζόμενου υβριδικού είδους με πολλά και ετερόκλητα στοιχεία. Είναι ιδιαίτερο τόσο για Ελλάδα όσο και για εξωτερικό.

Η ομάδα είναι πολύ δυνατή! Έχουν γίνει τα πρώτα θεατρικά γυρίσματα και εκκρεμούν τα γυρίσματα στο στούντιο, σε green screen , τα εξωτερικά με drone και τα γυρίσματα στο σπίτι . Είμαι πολύ χαρούμενη διότι το συγκεκριμένο project λόγω πρωτοτυπίας πήρε και μία μικρή επιχορήγηση από το υπουργείο πολιτισμού. Και σε αυτό το σημείο θέλω να πω ότι σε αυτό το έργο βιώνω συνεχώς μικρά θαύματα. Από την επιχορήγηση που ήρθε απρόσμενα, από ανθρώπους, από στήριξη, από ιδέες. Μη μασάτε παιδιά! Ψάξτε τα πάντα, επιχορηγήσεις , crowdfunding, παντού… Όποιος χτυπάει πολλές πόρτες κάποια στιγμή θα ανοίξει κάποια δεν μπορεί!

Να πούμε και το θέμα του Angel Pardalos. Μια κοπέλα αφηγείται την ιστορία και την κοσμοθεωρία της με χιούμορ, σαρκασμό, χαρά, ενθουσιασμό, συγκίνηση, κόντρα στην εποχή που ζούμε. Ένα έργο γεμάτο χρώμα ,αισιοδοξία, θετική ενέργεια. Πολλά είδη τέχνης, αναζήτηση του τι είναι ψηφιακή διάδραση, ρεαλισμός, όνειρο, σουρεαλισμός. Ένα έργο που ανυπομονούμε να το παρουσιάσουμε και ευελπιστούμε να κάνει αίσθηση τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό γιατί θα παιχτεί αρχικά στην πλατφόρμα της viva , το όραμα μας όμως είναι να ταξιδέψει κανονικά σε διανομή στους κινηματογράφους σε όλον τον κόσμο.

Πέρα από το βασικό έργο παράλληλα γυρίζεται από όλη τη διαδικασία και ντοκιμαντέρ, κομμάτια του οποίου θα ενταχθούν στο κύριο πρότζεκτ αλλά θα είναι ανεξάρτητο έργο από μόνο του. Το ίδιο ισχύει και για την ταινία μικρού μήκους “Το μανιφέστο της Κάλτσας” που είναι μεν κομμάτι του Angel Pardalos αλλά είναι και αυθύπαρκτη ταινία μικρού μήκους! Το ίδιο και η μικρού μήκους “Λαχταρώ 2022”. Έχουμε στα σχέδια να γραφτεί και τραγούδι πρωτότυπο. Γενικά καταλαβαίνετε ότι είναι ένα πρότζεκτ ιδιαίτερο και τεράστιο!

Βρείτε το στα social. Έχουμε σελίδα τόσο στο facebook όσο και στο instagram. Angel Pardalos. Θα αρχίσουμε να ανεβάζουμε υλικό και μάλιστα σύντομα θα υπάρξει και ένα συντονισμένο crowdfunding οπότε μπορείτε και εσείς να συνεισφέρετε έμπρακτα στο όνειρο! Στόχος μου είναι ένα άρτιο αποτέλεσμα και να περιποιηθώ όσο μπορώ καλύτερα τους ανθρώπους που εργάζονται σε αυτή την παραγωγή. Άλλωστε όπως αναφέρω και στο Angel Pardalos ένας από τους μεγαλύτερους στόχους μου είναι να είμαι η πιο σπάταλη παραγωγός που θα δίνω πολλά πολλά χρήματα στους ανθρώπους με τους οποίους συνεργάζομαι. Άλλωστε αυτή νιώθω ότι είναι η καλύτερη επένδυση!


Δείτε το trailer της βραβευμένης ταινίας Flik Flok: https://youtu.be/Gu3oAJdJ0I0


Προσωπικό Site Αγγελική Παρδαλίδου: https://www.pardalidou.com/

1st Promo Video Angel Pardalos: https://youtu.be/JkkHqCheWSs



2 views0 comments
Post: Blog2_Post
bottom of page